Στις 8 Μαρτίου 2021 η μηνιαία ενημέρωση για την έκταση θαλάσσιου πάγου της Υπηρεσίας Κλιματικής Αλλαγής του προγράμματος Copernicus για τον Φεβρουάριο του 2021, ανέφερε ότι η συνολική έκταση του θαλάσσιου πάγου ήταν χαμηλότερη από τον μέσο όρο του μήνα, όπως μετράται από το 1979.
Σύμφωνα με το meteo.gr και το copernicus.eu η εικόνα έχει ληφθεί από έναν από τους δορυφόρους Copernicus Sentinel-3 στις 8 Μαρτίου και δείχνει τον Αρκτικό Ωκεανό βόρεια του αρχιπελάγους Svalbard χωρίς θαλάσσιο πάγο.
Οι εικόνες χωρίς σύννεφα είναι σπάνιες το χειμώνα σε αυτήν την περιοχή όμως ακόμα πιο σπάνια είναι η απουσία ύπαρξης πάγου στην συγκεκριμένη περιοχή. Ως ένθετο περιλαμβάνεται ο χάρτης που παράγεται από την Υπηρεσία Κλιματικής Αλλαγής του Κοπέρνικου που απεικονίζει την απουσία θαλάσσιου πάγου του Αρκτικού Ωκεανού τον Φεβρουάριο του 2021.
Μειώνεται συνεχώς ο πάγος
Κατά μέσο όρο το μήνα Φεβρουάριο, ο Αρκτικός Ωκεανός καλύπτεται με θαλάσσιο πάγο, συμπεριλαμβανομένων μεγάλων περιοχών υπο-Αρκτικών θαλασσών.
Η μέση έκταση του θαλάσσιου πάγου της Αρκτικής του Φεβρουαρίου 2021 ήταν 14,2 εκατομμύρια km², κατά 0,6 εκατομμύρια km² ή 4% κάτω από τον ιστορικό μέσο όρο του 1991-2020, ενώ η χαμηλότερη έκταση του θαλάσσιου πάγου του Φεβρουαρίου σε αυτήν την περιοχή καταγράφηκε το 2018, 7% κάτω από το μέσο όρο των ετών 1991-2020.
Οι καλύτερες και οι χειρότερες τιμές
Φέτος, οι συνολικές συγκεντρώσεις θαλάσσιου πάγου εμφανίζουν ένα μείγμα τιμών πάνω και κάτω από το μέσο όρο των ιστορικών συγκεντρώσεων στον ευρασιατικό τομέα της Αρκτικής, με τις πιο αξιοσημείωτες θετικές αποκλίσεις των συγκεντρώσεων να εντοπίζονται νότια της Θάλασσας Barents και αρνητικές στα νότια της Βερίγγειου Θάλασσας, στα βόρεια της Θάλασσας Okhotsk και βόρεια της θάλασσας Svalbard.
Στον τομέα της Βόρειας Αμερικής του Αρκτικού Ωκεανού, οι αποκλίσεις στις συγκεντρώσεις θαλάσσιου πάγου, έχουν βρεθεί ως επί το πλείστον αρνητικές, ιδίως κατά μήκος των ακτών του Βορειοανατολικού Καναδά.
Το 98% της Ανταρκτικής έχει πάγο
Η Ανταρκτική είναι η ήπειρος με το μεγαλύτερο ποσοστό πάγου το οποίο καλύπτει το 98% της επιφάνειάς της και έχει μέσο πάχος τουλάχιστον 1,9 χιλιοστά. Είναι λοιπόν φανερή η σημασία που έχει η προστασία των πάγων της από μία ολική εξαφάνιση.
Θα λιώσουν πριν το 2050
Ειδικότερα στον Αρκτικό Κύκλο, οι ερευνητές πιθανολογούν πως το λιώσιμο των πάγων μπορεί να συμβεί πριν το 2050. Και αυτό επισημαίνεται ότι μπορεί να συμβεί ακόμη και μετά τη λήψη δραστικών μέτρων για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
Βέβαια, η λήψη αυτών των μέτρων κρίνεται ιδιαίτερα κρίσιμη προκειμένου να διατηρηθεί η ελπίδα για ανάκαμψη των πάγων. Το χειρότερο σενάριο, αν δεν παρθούν άμεσα μέτρα, θέλει τους πάγους να μην ανακάμπτουν ακόμη και τους χειμερινούς μήνες. Μάλιστα αυτό το σενάριο έχει χαρακτηριστεί ως «καταστροφικό».
