Ο χειμώνας είναι δύσκολος και αυτό αποτελεί ένα επιπλέον πρόβλημα για τους Κούρδους νομάδες που περνούν πέντε μήνες το χρόνο στήνοντας σκηνές στα χωριά. Και ακόμη περισσότερο για τις γυναίκες.
Οι Κούρδοι νομάδες (koçer) ανεβαίνουν στα υψίπεδα την άνοιξη και το καλοκαίρι και κατεβαίνουν στα χωριά όπου στήνουν σκηνές το φθινόπωρο και το χειμώνα.
Οι νομάδες μένουν στο χωριό Kiwex στην περιοχή Ιντίλ του Σιρνάκ για πέντε μήνες περιμένοντας να έρθει η άνοιξη. Ζώντας σε σκηνές σε σκληρές συνθήκες, μαγειρεύουν για τα παιδιά, φροντίζουν τα ζώα τους και και υπομένουν τις πατριαρχικές πιέσεις… είναι οι γυναίκες αυτές που σηκώνουν αυτό το βάρος και τον φόρτο της εργασίας.
Οι Κούρδισσες νομάδες ζουν στα χωριά τους, σε καταυλισμούς που είναι φτιαγμένοι από τεράστιες υφασμάτινες σκηνές.
Η Φετίμ Ετέ, περιγράφει τη ζωή της, μιλώντας για την αγάπη της για τα βοσκοτόπια:
«Γεννήθηκα νομάδα. Η νομαδική ζωή είναι δύσκολη, έχουμε πολλά προβλήματα, αλλά δεν παραιτούμαστε από το να είμαστε νομάδες. Η ομορφιά του βοσκοτόπου εμπνέει τις καρδιές μας και αν η καρδιά μας είναι ικανοποιημένη, το λιβάδι είναι ακόμα πιο όμορφο».
Η ζωή των νομάδων φαίνεται πολύ δύσκολη, ειδικά για τους κατοίκους των πόλεων. Παρ’ όλες τις δυσκολίες, οι Κούρδοι νομάδες είναι πολύ χαρούμενοι που ζουν μαζί με τη φύση.
«Έτσι ζούμε εμείς οι νομάδες. Είμαστε μαζί με τα ζώα και τα παιδιά μας, στήνουμε τις σκηνές μας, μαγειρεύουμε το φαγητό μας και πλένουμε τα ρούχα μας, αυτή είναι η ζωή των γυναικών νομάδων», λέει η Φατμά Ερτάν, μια Κούρδισσα που αναγκάστηκε να παντρευτεί πολύ μικρή όταν πέθανε η μητέρα της.
«Ήταν πολύ δύσκολο για μένα. Μου έδωσαν μεγάλες ευθύνες σε νεαρή ηλικία. Έκανα όλη τη δουλειά που έκανα στο σπίτι του πατέρα μου και παράλληλα και στο νέο μου σπίτι, αφού παντρεύτηκα», εξηγεί.
Οι ζωές των νομάδων επηρεάζονται επίσης από τη συνεχιζόμενη οικονομική κρίση στην Τουρκία.
«Η ζωή μας είναι πιο δύσκολη τώρα. Είναι τόσο ακριβό το να ταΐζουμε τα ζώα μας. Επίσης, πρέπει ακόμα να φροντίζουμε τα ζώα μας διαρκώς, ακόμα και αν βρέχει ή αν υπάρχουν λάσπες. Οι ζωές μας είναι σκληρές», λέει η Φατμά.
Η δήλωση μιας άλλης γυναίκας, της Γκιουλσίν Καγιά, αποκαλύπτει ότι οι γυναίκες είναι αυτές που κάνουν το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς στη ζωή των νομάδων. «Αυτοί (οι άντρες) μπορούν μόνο να βόσκουν ζώα, τίποτα άλλο», λέει η Γκιουλσίν.
«Όλο το βάρος πέφτει στους ώμους των γυναικών της νομαδικής ζωής. Αν υπάρχει κάτι που οι γυναίκες δεν μπορούν να χειριστούν, τότε οι άνδρες δεν έχουν καμία πιθανότητα. Οι γυναίκες πρέπει να καθοδηγούν τους άνδρες σε κάθε έργο, διαφορετικά τίποτα δεν λειτουργεί».
