Δύο χιλιάδες μέτρα, ψηλά σε έναν βουνό, μέσα σε μία καλύβα, τρεις ώρες ποδαρόδρομος για να φτάσεις στον κοντινότερο χωματόδρομο, με τον υπόλοιπο κόσμο να βρίσκεται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, καμία συζήτηση με φίλους και αγαπημένα πρόσωπα, κανένας πραγματικά, μόνο ο εαυτός σου.
Τα θερμά απογεύματα, όταν έχει σταματήσει η βροχή, ένα καπνός κάνει «βόλτες» πάνω από το δάσος.
Χρησιμοποιώντας έναν καθρέφτη σήματος ή στην καλύτερη ένα τηλέφωνο δίνει το σήμα: «Φωτιά!».
Ήταν μία αργή ζωή που σιγά σιγά ο ενθουσιασμός χανόταν.
Μία πυροσβέστρια στη Μασαχουσέτη είπε κάποτε: «Υπάρχουν δύο τύποι ημερών στον πυροσβεστικό πύργο. Μέρες που βαριέσαι τόσο που θέλεις να πηδήξεις από το παράθυρο και μέρες που είναι τόσο ταραχώδεις που θέλεις να πηδήξεις από το παράθυρο».
Αυτή ήταν η ζωή που επέλεξε η Χάλι Ντάγκετ, η πρώτη γυναίκα που προσλήφθηκε από τη δασική υπηρεσία των ΗΠΑ για να εργαστεί ως πυροσβέστρια.
Κατείχε τη θέση στη θέση Eddy Gulch, στην κορυφή του Klamath Peak της Καλιφόρνια, από το 1913 έως το 1927.
Φυσικά, στις αρχές του 20ου αιώνα, οι προϊστάμενοί της εξεπλάγησαν όταν προσέλαβαν μια γυναίκα στη θέση αυτή.
Ο άνθρωπος που την προσέλαβε ήταν ουσιαστικά «χαμένος» όταν εξέταζε την υποψηφιότητά της. Υπήρχαν μόνο τρεις αιτήσεις, δύο άνδρες και της Daggett, και οι άνδρες ήταν εντελώς ακατάλληλοι για τη θέση. Ο προϊστάμενός της, έγραψε σε έναν συνάδελφό του για το δίλημμά του, αναφέροντας στο χαρτί ότι δεν ήταν «τζέντλεμαν».
«Ελπίζω η καρδιά σου να είναι αρκετά δυνατή για να αντέξει το σοκ», της είχε γράψει σε ένα μήνυμα.
H Ντάγκετ γεννήθηκε το 1878 στο Liberty της Καλιφόρνια, η οποία είναι πλέον μια πόλη-φάντασμα. Ο πατέρας της ήταν υπεύθνος σε ένα ορυχείο κοντά στο όρος Shasta και εκείνη έμαθε πώς να χειρίζεται τον εαυτό της στην άγρια φύση από μικρή.
Η εξόρυξη έφερνε κέρδη στην οικογένεια και ο πατέρας της έγινε Αντικυβερνήτης της Καλιφόρνια. Η Ντάγκετ ήταν για ένα διάστημα μια γυναίκα της «καλής κοινωνίας», μορφωμένη στα καλύτερα σχολεία του Bay Area.
Ωστόσο, το δάσος την καλούσε…
Όταν προσλήφθηκε ως δασοφύλακας, αμείβονταν με 840 δολάρια το χρόνο. Μια φορά την εβδομάδα η αδερφή της τής έφερνε τα γράμματα από το ταχυδρομείο και προμήθειες με το άλογο.
Η μοναξιά δεν ήταν πρόβλημα για την Ντάγκετ. «Δεν ένιωσα ποτέ μόνη», είπε όταν ρωτήθηκε αν της έλειπαν η οικογένεια και οι φίλοι της στο πολυσύχναστο Σαν Φρανσίσκο.
Κι αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από την ανάληψη της θέσης της ως υπεύθυνη επιφυλακής για 14 χρόνια!
Η θέση Eddy Gulch ήταν μια πρόχειρη πελεκημένη καμπίνα όταν η Ντάγκετ ήταν επικεφαλής. Το 1958 ξαναχτίστηκε ως ένα μικρό υπερυψωμένο δωμάτιο.
Την ίδια χρονιά, μια γυναίκα που ακολούθησε τα βήματα την Ντάγκερ, η Nάνσκι Κάλμπερτσον, ανέλαβε και υπηρέτησε την υπηρεσία για 30 χρόνια.
Οι πληροφορίες για το τι συνέβη στην Ντάγκετ μετά το τέλος της καριέρας της στη Δασική Υπηρεσία είναι ελάχιστες, αλλά οι ιστορίες αναφέρουν ότι έζησε τις υπόλοιπες μέρες της σε μια καμπίνα στην κομητεία Siskiyou της Καλιφόρνια, όχι μακριά από το σημείο όπου αποσπάστηκε, στα βουνά όπου μεγάλωσε.
Αυτή η καμπίνα βρίσκεται ακόμα σε ένα πάρκο στην Αίτνα της Καλιφόρνια, με ένα μικρό μνημείο αφιερωμένο στην Ντάγκετ.
