Οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν μια καθημερινότητα και ακολουθούν μια ρουτίνα, χωρίς να κάνουν κάτι που να τους «γεμίζει»…
Ένας 40χρονος Νορβηγός δάσκαλος, ο Arne Kristofferse, σκέφτηκε πως δεν τον κάλυπτε αυτή η ρουτίνα και γι’ αυτό το λόγο πούλησε το σπίτι του και πήρε άδεια για ένα χρόνο από την δουλειά του, με σκοπό να κωπηλατήσει από τα σουηδικά σύνορα μέχρι τα ρωσικά με μία βάρκα που φτιάχτηκε στο Tysnes της Νορβηγίας το 1958.
Ξεκίνησε το ταξίδι του από το Skaerhalden στις 22 Δεκεμβρίου, ένα 24ωρο μετά την μεγαλύτερη νύχτα λόγω του χειμερινού ηλιοστασίου και επιδιώκει να φτάσει στο Grense-Jakobselv στις 21 Ιουνίου, ημερομηνία που σηματοδοτεί την πιο φωτεινή ημέρα του χρόνου, που είναι το θερινό ηλιοστάσιο.
Ο Arne Kristoffersen πρόσφατα σταμάτησε στο Måløy, επισημαίνοντας ότι: «Βρίσκομαι σε μια περιπέτεια και είναι πραγματικά πολύ ωραίο», λέει ο ταξιδευτής από το Kristiansand και συνέχισε: «Είμαι ένας δάσκαλος από το Kristiansand και επέλεξα να πάρω άδεια για ένα χρόνο. Έχω πουλήσει το διαμέρισμά μου, εγκατέλειψα τη δουλειά μου και έχω ζήσει μόνο με τα έτοιμα χρήματα. Από τότε κωπηλατώ από το σκοτάδι στο φώς».
Ο Νορβηγός έχει κάνει πολλές ξεχωριστές εξορμήσεις. Μεταξύ άλλων, έχει κάνει ποδήλατο στο Nordkapp-Lindesnes διασχίζοντας όλη την Νορβηγία, κάνοντας 1.700 χιλιόμετρα, ενώ έχει διανύσει και όλη τη Σκανδιναβία.
«Ως δάσκαλος, έχεις τις διακοπές και έτσι μπορείς να κάνεις πράγματα το καλοκαίρι. Αλλά για πρώτη φορά ήθελα να κάνω κάτι το χειμώνα. Είναι ένα once-in-a-lifetime project», όπως επεσήμανε χαμογελώντας ο Kristoffersen.
Ήταν ένα βιβλίο από ένα παρόμοιο ταξίδι που ενέπνευσε τον Kristoffersen για να προχωρήσει στο εγχείρημά του, τονίζοντας ότι: «Το 2005, διάβασα το βιβλίο “The world’s most beautiful rotur” του Erik Eidsvig. Είχε κωπηλατήσει από τον Βόρειο Πόλο μέχρι το Lindesnes. Αυτό το βιβλίο με έβαλε σε σκέψεις και δημιούργησε μια ιδέα μέσα μου, να πραγματοποιήσω το όνειρο που είχα για 15 χρόνια».
Το ταξίδι ξεκίνησε στις 22 Δεκεμβρίου με ένα μικρή εξόρμηση για προθέρμανση από το Kristiansand στο Skjærhalden στην ανατολική πλευρά του φιόρδ του Όσλο.
«Καθώς πήγαινα, τα νερά πάγωσαν και έπρεπε να πάρω το σκάφος στην ξηρά και να περιμένω τέσσερις εβδομάδες. Γι’ αυτό το λόγο το κύριο ταξίδι το ξεκίνησα από της 15 Φεβρουαρίου. Υπήρχε ακόμη πολύ πάγος στην θάλασσα και οι μέρες ήταν μικρές, οπότε δεν έγιναν οι πιο πολλές διαδρομές κατά την διάρκεια της ημέρας. Αλλά είμαι απίστευτα τυχερός με τον καιρό που έκανε στην Ανατολική Νορβηγία και στην Νότια Νορβηγία. Πήγα από το Kristiansand στο Bragdøya Kystlag. Χρωστάω στην ομάδα στα παράκτια ένα μεγάλο ευχαριστώ. Είναι οι ιδιοκτήτες του σκάφους και έχουν μία φιλοσοφία που νομίζω ότι είναι σωστή».
Κάποιες μέρες ο Arne έπρεπε να κωπηλατήσει μετά από δύο ώρες, γιατί υπήρχε πολύς αέρας, ενώ κάποιες άλλες μπορούσε να διασχίσει περιοχές για 12 με 13 ώρες. Ο Kristoffersen ανέφερε ότι: «Μέχρι τώρα, δεν κωπηλατώ περισσότερες ώρες, γιατί δεν υπάρχει το φως της ημέρας. Πιθανότατα να φτάσω έως και 16 και 20 ώρες κωπηλασίας καθώς οι μέρες μεγαλώνουν».
«Είδα φάλαινες πολύ κοντά στο σκάφος και επειδή είναι ανοιχτά μου άρεσε να βλέπω τον ορίζοντα»
Μετά το Florø, ο καιρός έγινε πολύ δύσκολος. Ο Arne είπε ότι ταξίδεψε με σχετική ηρεμία από το Frøysjøen στο Gulestø και έπρεπε να συνεχίσει προς το Rugsund, αλλά μετά από δύο ώρες βγήκε πολύ άνεμος, διευκρινίζοντας ότι: «Τότε ήταν απίστευτα δύσκολο να είμαι μακριά από το φιόρδ, οπότε απλά έπρεπε να αναζητήσω καταφύγιο στο Hennøystranda. Τότε συνάντησα ένα πολύ καλό κύριο, τον Ståle Tennebø, που με πρόσεξε και μου πρόσφερε ένα μέρος για να κοιμηθώ. Είναι απίστευτο πόσο πολλούς φιλικούς ανθρώπους συνάντησα κατά την διάρκεια της διαδρομής. Η φιλοξενία και η φιλική διάθεση που συναντώ είναι πραγματικά υπέροχη. Πήγα σε ένα νέο μέρος και ήμουν λίγο μπερδεμένος, γι΄ αυτό και δεν ήξερα τι να κάνω. Οι άνθρωποι εκεί μου πρόσφεραν μια θέση για να αγκυροβολίσω και άνοιξαν τα σπίτια τους για μένα. Ήταν λίγο δύσπιστοι στην αρχή και αναρωτιόντουσαν πολλές φορές ποιος είναι αυτός ο τύπος που έρχεται κωπηλατώντας στην περιοχή μας με μια παλιά βάρκα, αλλά όταν τους έλεγα ποιος είμαι και τι κάνω, ξεκινούσαμε πολύ όμορφες συζητήσεις».
Η εξόρμηση αυτή του προσέφερε πολύ ωραίες εμπειρίες και στην φύση, καθώς όπως λέει ο Kristoffersen: «Όλοι ξέρουν ότι ζούμε σε μια πολύ όμορφη χώρα και το να την βλέπεις από μια μικρή βάρκα κάνοντας κουπί και πηγαίνοντας πολύ αργά, την κάνει ακόμα πιο όμορφη. Είδα φάλαινες πολύ κοντά στο σκάφος και επειδή είναι ανοιχτά μου άρεσε να βλέπω τον ορίζοντα. Εκεί που η θάλασσα συναντάει τον ουρανό. Μου έχει λείψει αυτό, από τότε που ήρθα εδώ στο Måløy».
Στην αγροτική τοποθεσία που έμεινε πιο πολύ ήταν στην Hitra έξω από το Flekkefjord, όπου λόγω κακών καιρικών συνθηκών διανυκτέρευσε για τρεις ημέρες. «Ημουν προετοιμασμένος για αυτές τις συνθήκες. Το ταξίδι γίνεται διπλάσιο με τις προκλήσεις που έχω να αντιμετωπίσω. Και φυσικά και πνευματικά. Είχα να τα βάλω με τις αντιξοότητες και έκανα πολλές σκέψεις. Στεκόμουν σε αυτό και πρέπει όλη την μέρα να παίρνω αποφάσεις με την λογική και να καταλαβαίνω τι μπορώ να κάνω και τι όχι».
Χωρίς σπίτι και χωρίς δουλειά, ο Arne ένιωθε ελεύθερος και ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει όποια δυσκολία και αν ερχόταν. «Νιώθω χαρούμενος και φοβισμένος την ίδια στιγμή. Δεν ξέρω τι θα κάνω το φθινόπωρο και δεν γνωρίζω κιόλας ποιο θα είναι το αποτέλεσμα του ταξιδιού. Αυτό προσθέτει μια επιπλέον διάσταση σε όλο το εγχείρημα. Τα πάντα μπορούν να συμβούν κατά την διάρκεια του χρόνου. Ξαφνικά βρήκα ένα υπέροχο μέρος στη Βόρεια Νορβηγία και πιστεύω ότι αυτό είναι το μέρος που θέλω να ζήσω!».
Σχετικά με το αν είναι πραγματική περιπέτεια όταν όλα είναι προγραμματισμένα, ανέφερε ότι: «Το να είσαι ελεύθερος και να μην περιορίζεσαι, είναι κάτι φανταστικό. Έτσι και αλλιώς εγώ είμαι ο “κυβερνήτης” σε αυτό το ταξίδι. Τα τελευταία χρόνια μου αρέσουν πολύ οι παλιοί φάροι και αυτό που συμβολίζουν, οπότε θέλω να σταματήσω όσο το δυνατόν σε περισσότερους απ’ αυτούς. Είναι κρίμα που από πολλά παιδιά δεν παίρνουν την προσοχή που τους αξίζει».
