Μία εμβληματική μορφή της παγκόσμιας ποδηλασίας, η Alfonsina Strada, έγραψε τη δική της ιστορία στο άθλημα, η οποία βέβαια δεν είναι και πολύ γνωστή στο ευρύ κοινό. Ήταν η μοναδική γυναίκα που έτρεξε ένα από τα τρία Grand Tours των Ανδρών και συγκεκριμένα στον Γύρο της Ιταλίας του 1924.
Εκείνο το Giro είχε πολύ καλούς ποδηλάτες, όπως οι Bartolomeo Aymo, Federico Gay και Giuseppe Enrici. Βέβαια το επίπεδο είχε πέσει, γιατί σπουδαία ονόματα όπως οι Girardengo, Bottecchia, Belloni και Brunero δεν βρίσκονταν, για οικονομικούς λόγους, σε τόσο καλές ομάδες. Οι κορυφαίοι αθλητές ζήτησαν χρήματα από τις ομάδες τους για να τρέξουν στον Giro και οι σύλλογοι απευθύνθηκαν για χρηματοδότηση στην διοργανώτρια αρχή.
Οι Ιταλοί αρνήθηκαν να δώσουν και για αυτό το λόγο πολλοί ποδηλάτες δεν έτρεξαν. Για να καλύψει τις θέσεις και να γεμίσει το πελοτόν, το Giro ακολούθησε το παράδειγμα του Tour de France και έστειλε προσκλήσεις, σε αυτούς που ήθελαν να αγωνιστούν μόνοι τους.
Επίσης, στην πρόσκληση συμπεριλαμβάνονταν διατροφή και μέρος για να κοιμηθούν, με αποτέλεσμα 90 ποδηλάτες να δεχθούν. Το φαγητό που προσφέρθηκε ήταν 600 κοτόπουλα, 720 αυγά, 4.800 μπανάνες, 2.000 μπουκάλια με νερό, 750 κιλά κρέατος συν μαρμελάδες, μπισκότα, μήλα και πορτοκάλια. Στο Giro του 1924, οι υπεύθυνοι έδειξαν ότι ήταν πολύ φιλόδοξοι, είχαν αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση, θέλοντας να προσφέρουν μια ανταγωνιστική διοργάνωση.
Ο αγώνας περιελάμβανε 12 ετάπ, κάτι που είχε να πραγματοποιηθεί από το 1911 και στόχος ήταν να φτάσουν στο Τάραντο, στην άκρη της Νότιας Ιταλίας. Ο αγώνας ήταν τεράστιος, αφού έπρεπε να διανύσουν συνολικά 3.613 χιλιόμετρα, ενώ κατά μέσο όρο κάθε ΕΤΑΠ είχε 301 χιλιόμετρα. Φυσικά, υπήρχε καλό επίπεδο στους αθλητές, ενώ ο ποδηλάτης Νο72 έμελλε να γράψει ιστορία όχι λόγω τίτλων, αλλά για το λόγο ότι ήταν… γυναίκα.
Η Alfonsina Strada πήρε μέρος ως… Alfonsin και όταν αποκαλύφθηκε ότι ήταν γυναίκα συνέχισε κανονικά, γιατί ο διευθυντής της La Gazzetta, Emilio Columbo αποφάσισε να την κρατήσει στον αγώνα. Η παρουσία της εκείνη την εποχή ήταν μια μεγάλη διαφήμιση για το Giro d’ Italia.
H Strada γεννήθηκε σε μια φάρμα στο Castelfranceo στο Εμίλια. Από μικρή ηλικία, είχε πολύ μεγάλη αγάπη για τα ποδήλατα και τους αγώνες. Οι συγχωριανοί της ήξεραν ότι της άρεσε να κάνει αγώνες με το ποδήλατο στις λάσπες. Οι γονείς της προσπάθησαν να την αποθαρρύνουν και να την πείσουν να ασχοληθεί με κάτι άλλο, αλλά η Strada το ήθελε πολύ και το πάλευε για να είναι μια καλή αθλήτρια. Το ότι παντρεύτηκε δεν την σταμάτησε από το να τρέχει σε αγώνες ποδηλασίας, όπως θεωρούσε η οικογένεια της. Ο άνδρας της ήταν ο προπονητής της και για γαμήλιο δώρο της έδωσε ένα καινούργιο αγωνιστικό ποδήλατο.
Στην αρχή τα πήγαινε καλά. Στο πρώτο ΕΤΑΠ των 300 χιλιομέτρων, το οποίο είχε τερματισμό στην Τζενόα, κατατάχθηκε στις μπροστινές θέσεις, με τον Bartolomeo Aymo να παίρνει την νίκη και να αφήνει δεύτερο τον Federico Gay με δέκα λεπτά διαφορά. Την επόμενη μέρα, τερμάτισε πέμπτη στους 65 που συμμετείχαν στη Φλωρεντία.
Στα επόμενα δύο ετάπ, στην Ρώμη και στην Νάπολι, η Strada κράτησε την θέση της, ενώ ο Gay προπορεύονταν στον αγώνα και ήταν 16 λεπτά μπροστά από τον Enrici.
Το 8ο ετάπ ήταν εφιαλτικό τόσο για τον Gay όσο και για την Strada, αφού λόγω των κακών καιρικών συνθηκών, της δυνατής βροχής και των ανέμων. Ο Gay έχασε 40 λεπτά και ο Enrici πήρε την πρώτη θέση στην γενική κατάταξη του Giro d’ Italia. Η Strada είχε πολλές πτώσεις και έσκασαν πολλές φορές τα ελαστικά της. Οι προπολεμικοί δρόμοι στην Νότια Ιταλία, ήταν πολύ δύσβατοι και δύσκολοι να τους διασχίσεις ιδιαίτερα όταν έβρεχε. Έφτασε στην Περούτζια μετά από πολύ ώρα, ολοκληρώνοντας το ετάπ των 296 χιλιομέτρων.
Οι κριτές μπορούσαν να την κόψουν, αλλά λόγω τους θάρρους της και της κακοτυχίας της, της έπετρεψαν να συνεχίσει, ενώ είχε σπάσει το τιμόνι της σε μια πτώση και είχε χρησιμοποιήσει ένα κομμάτι σκουπόξυλου για να το αντικαταστήσει.
Αν και έτρεξε η Strada στα επόμενα ετάπ, ήταν εκτός ανταγωνισμού και της επέτρεψαν να αγωνιστεί για να μην υπάρχουν διαμαρτυρίες από το κοινό. Όταν έφτασε στο Fiume στο τέλος του δέκατου ετάπ, είχε χτυπήσει και έκλαιγε λόγω μιας κακής πτώσης. Το πλήθος που ζητωκραύγαζε την σήκωσε από το ποδήλατο, ενώ ο Enrici συνέχισε να είναι μπροστά και πήρε ακόμη εννιά λεπτά διαφορά από τον Gay.
Η Strada κατάφερε να οδηγήσει όλα τα χιλιόμετρα εκείνου του Γύρου Ιταλίας και ποδηλάτισε και τα 3.610 χιλιόμετρα. για να τερματίσει στον Μιλάνο. Τερμάτισε 39 ώρες πίσω από τον νικητή Enrici, μία απόδοση καθόλου άσχημη, αφού ο τελευταίος που βαθμολογήθηκε (Benaglia-38ος) είχε διαφορά 20 ώρες διαφορά.
Ήταν και η τελευταία φορά που της επετράπη να τρέξει στον Γύρο της Ιταλίας.
Έτρεξε, όμως, σε αγώνες σε όλη την Ευρώπη και έγραψε την δική της ιστορία στην γυναικεία ποδηλασία.
